Vera-demingen

Dit keer gaat het over memes. Ik weet zeker dat in ieder geval één van jullie nu helemaal psyched¹ is. Je weet wie je bent. Voor de rest is het gewoon een tweede verhaal in één week, wat ook vet is. Ik zou willen zeggen dat ik dat uit de gulheid van mijn hart doe, en wat gezwam over hoe ik vaker wil bloggen, maar dat is niet zo. Nou, deels, want ik ben wel heel gul. Nee, het is gewoon ordinair een dingetje met de planning². Normaal tik ik op dinsdag of woensdag een verhaaltje en heb je ongeveer iedere 7 dagen een verhaal om naar uit te kijken en voor de open haard te lezen. Ik ben naast gul ook heel bescheiden. Maar, omdat ik komende donderdag is hééééél belangrijks ga doen en niet dagenlang op dat verhaal wil zitten broeden³ en het pas de dinsdag daarop eens opschrijven, heb ik besloten om jullie allemaal te verwennen met een extra blog. Dus ja, vandaar.

Hééél belangrijk, poeh, wat dan?

Nee, niet 'hééél', maar 'hééééél' belangrijk. Namelijk, ik mag beginnen met laserontharing!

Dinsdagavond zat ik nog helemaal boos en moeilijk te bloggen dat het zo lang duurt, en de volgende middag plofte er een brief op mijn deurmat van de verzekering dat ze het gaan vergoeden. Ik zat op dat moment met een collega te overleggen over allerlei ingewikkelde computerdingen ⁴, en terwijl hij even een voorbeeldje aan het tikken was liep ik naar beneden om te kijken wat voor post er was. Het logo van de verzekering kon ik al zien, maar ik dacht eerst dat het een of andere rekening zou zijn ofzo. Het hele jaar door krijg ik al berichten van ze dat ze wat geld afschrijven voor de stemtraining, of voor mijn pillen, want ik was nog niet door mijn eigen risico heen. Dus, ik pak die brief, loop weer naar boven, maak hem open en lees de eerste zin dat ze een aanvraag hebben gekregen van mijn huidtherapeut. Volgende zin, in dikgedrukte letters, dat ze 10 behandelingen vergoeden. Daar werd ik toch wel blij van⁵, en ik geloof dat ik toen ook net niet aan het gillen was naar mijn collega dat ze de boel gaan vergoeden. Zijn reactie: 'Nice! Niet emotioneel worden he? ;)'. De winky smileyface is een beetje dichterlijke vrijheid, want zo klonk wat hij zei, en hij wist dondersgoed dat ik op dat moment nog net niet huilde. Ik huil nu om alles.

De rest van de brief heb ik toen volgens mij wel gelezen, maar niet echt geregistreerd, want ik zat in mijn euforie dat het eindelijk kan beginnen. Direct nadat we klaar waren met ons overleg heb ik de laserkliniek gebeld en een afspraak gemaakt. Dat was wel een leuk gesprek. De mevrouw vroeg me welke dag in de week mij het best uitkwam (dinsdag), en keek wanneer er dan plek zou zijn. 'Eh, dan kun je eind mei beginnen!'. Ik heb haar toen maar verteld dat dinsdag me het best uitkomt omdat ik dan niks aan overleg of vervanging ofzo hoef te verzetten, maar dat iedere willekeurige dag waarop het eerder kan goed is, want ik ga niet nóg een maand wachten, en ik verplaats alles wat er al staat. Dus toen werd het donderdag, en daarom schrijf ik nu alvast een verhaal voor het blog.

Jippieeeee

I KNOW RIGHT? OMG. Echt waar, ik heb de rest van die dag nog trillende handen gehad en ben sindsdien al nerveus over hoe het gaat zijn en hoe goed het werkt en wat ik aan ga doen (yeah, die twijfels van me zijn echt niet nodig, ik weet het) en nog duizend andere dingen. Pretty sure dat ik het in een van mijn eerste blogs al noemde, maar die baardgroei is echt een van de twee serieuze problemen die ik met mijn lichaam heb. Het andere probleem was het gebrek aan borsten, maar daar wordt al druk aan gewerkt. Dat nu die baard ook eindelijk aangepakt wordt is zo'n opluchting, niet normaal. Nou weet ik best dat het niet in een behandeling allemaal magisch weg is, dat duurt lang en wordt heel naar, maar dat maakt niet uit. Het gaat weg, en binnenkort hoef ik niet meer iedere keer dat ik eens bij mijn ouders blijf slapen mijn scheerspullen mee te nemen. Als er dit jaar nog een Maasbrays 2 komt hoef ik daar ook niet awkward te vragen of ik me mag scheren. Ik hoef niet meer te bedenken op welke dag ik geen webcamdingen (de normale webcamdingen, perverts) heb, zodat ik die dag kan plannen als dag waarop ik me niet scheer en de huid wat tot rust kan komen. Het gebeurt allemaal niet meteen, maar het gebeurt wel. Die ene brief heeft een last van mijn schouders gehaald waarvan Atlas nog zou gaan huilen.

Nou leuk. Hoe zit het met die memes?

Prioriteiten, ik dwaalde een beetje af. Memes! Memes zijn vet. Voor de mensen die nog veel ouder zijn dan ik en zich nu afvragen wat een meme is: een stom internetgrapje dat viral gaat en tot in de eeuwigheid herhaald wordt maar dan met andere grapjes. Ofzo, ik ben geen memeoloog, ik kijk er gewoon naar en moet er dan om lachen. Da's goed voor me, want ik heb inmiddels wel gemerkt dat ik dingen verwerk met humor. Of het nou grapjes zijn die ik zelf maak, die anderen over of met mij maken, of die door anderen worden gemaakt waar ik me gewoon in herken, maakt niet uit, want het helpt. Die video van een dildo op een robotstofzuiger met de tekst erbij 'Tuna na de operatie' (https://img-9gag-fun.9cache.com/photo/avzXDpd_460sv.mp4 voor de niet-ingewijden) is inmiddels al tig keer gebruikt als voorbeeld omdat 'ie zo goed is. Los van mijn hele trans zijn is dat filmpje leuk, maar het helpt als je zulke troep van je vrienden krijgt. Daarnaast is het inderdaad een prima idee om de boel te recyclen en er een spelletje van te maken.

Behalve de memes die op zich iedereen leuk kan vinden, zijn er ook ontzettend veel die door andere transgenders gemaakt zijn. Dat zijn die herkenbare memes van net. Ik heb een speciaal mapje op mijn telefoon voor de memes die me net iets te hard raken, omdat ze gewoon net iets te herkenbaar zijn, of omdat ze gewoon uitzonderlijk grappig zijn volgens mijn beperkte gevoel voor humor. Wat nou vooral het leuke eraan is, is dat blijkt dat er anderen zijn die er net zo mee omgaan als ik. Ze hebben een bepaald gevoel dat ik herken, ze verwerken het tot humor en vervolgens zijn ze zo gul om het te delen met de wereld.

Ik denk ook dat als iets als r/traaaaaaannnnnnnnnns had bestaan toen ik nog in mijn eerste puberteit zat, dat een best grote invloed zou hebben gehad op hoe ik toen omging met mijn gevoelens. Destijds heerste nog het beeld van een 'echte' transgender, waarbij je een diepe haat voor je lichaam moest hebben en depressief zijn voordat je het hele traject in mocht. Dat had ik allemaal niet, en dus vond ik mezelf niet trans. Ik was alleen wat aan het crossdressen en had het prima gevonden als ik op een ochtend wakker werd als meisje, maar zag nergens anders mensen die ook zo dachten en dus dacht ik dat ik 'gewoon' een jongen was die jurken wilde dragen. Achteraf was dat wel een duidelijk teken, maar ja. Wat doe je eraan.

Het helpt me nu in ieder geval wel, dat er anderen zijn die in hetzelfde schuitje zitten als ik, en dat die dat ook weten te uiten en te delen. Ze helpen tegen nare twijfels dat het allemaal maar aanstellerij is¹⁰, euforie ^{11, 12}, plotselinge angsten¹³ en mensen die er niks van snappen en achterlijke regels bedenken om transgenders maar lekker te pesten¹⁴.

Dat laatste hebben we hier in Nederland gelukkig niet zoveel last van. We hebben het qua zorg niet zo goed op de rails, want er zijn nog steeds wachttijden van meer dan een jaar voor alleen maar een intakegesprek bij de genderteams van het UMCG en het VU, maar ik hoef niet bang te zijn dat ik niet mag trouwen of dat artsen mij mogen weigeren als ik met een gebroken been bij een ziekenhuis aankom ofzo. Mijn bestaan an sich is niet illegaal, zoals dat in tig landen in de wereld wél het geval is. Daar heb ik dan weer mazzel mee gehad¹⁵.

Ik kan er allemaal verder over doorgaan, maar dan wordt het meer een essay over allerlei soorten memes en dat is niet leuk om te schrijven. Voor die ene meme-addict misschien wel leuk om te lezen, maar dan moeten we maar eens kijken of er anderen zijn die daar slimme dingen over hebben geschreven. Ik ga nu in ieder geval alle plaatjes zoeken voor de placeholders die ik in mijn tekst heb, en dan hopen dat alles er goed uit komt te zien :') Mocht je dit binnen een paar minuten nadat ik het heb gepost al lezen, er verandert misschien nog een en ander :P